1981 Ιούλιος, μόλις είχα πιάσει δουλειά (μάλλον καλοπληρωμένη αργομισθία για καιρούς πολλούς...) μου λέει η Σενιορίτα Όλγα, Διευθύντρια Πρεσβείας, Σύμβουλος-Πρεσβευτής: έρχεται η Αμάλια Ερνάντες με το μπαλέτο της, στο Βεάκειο (από α σε ω, δεν είχα συναίσθηση ούτε θέσης ούτε "ρόλου", με κάτι φούστες για γέλια και κάτι πουκαμισάκια παρελθούσης δεκαετίας, με μετακομίσαν στη Γκραν Μπρετάνια, δίπλα της, τσιτσερόνε, porte-parole). Τα μαλλιά θυμάμαι, έπαιρναν ν΄ ασπρίζουν και τούφες μαύρες με άσπρες εναλλάσσονταν. Το βλέμμα, μαύρο, φεγγερό και φλέγον, θυμάμαι. Σήμερα, την τιμά η αμερικανιά της Γκούγκλ, με συμπάθησε, είχαμε το ίδιο όνομα, είμουν νεαρά και είχα κάνει μπαλέτο, αυτά άρκεσαν. Άλλη μία φορά την συνάντησα στο Μεξικό-
- Σε όλον τον κόσμο, είναι η χρονιά της Βιολέττας, η Νορίτα κίνησε γη και ουρανό: πάμε να θυμηθούμε τα νιάτα μας και να τιμήσουμε και εδώ έναν άνθρωπο που υπήρξε η άνθρωπος: http://www.violetaparragreece.com/
