τα καλλίτερα μυαλά της γενιάς μου...

είναι ένα παιδί με το οποίο συνδιαλεγόμαστε χρόνια, γνωριζόμαστε και καταλαβαινόμαστε, έχει επιλέξει έναν μυστήριο δρόμο, ποδηλατικό, χειρωνακτικό, λέει πως φέτος δεν θα έρθει να πάμε στο Σεϊτάνι , γράφει καλά, μιλάμε κι αναλύουμε συχνά, έβγαλε νέα συλλογή για το κλειστόν φυλακής και κελιού, κάπου συναντιόμαστε εκεί. Έχει δύο καλά: γράφει καλά και φωτογραφίζει καλά, αρκεί να μην χρησιμοποιεί τόσο το φώτοσοπ. Κάποτε,επειδή είναι πολύ γενναιόδωρος, έβαζε στα φατσά πράγματα που του άρεσαν, δικά μου συχνά πυκνά, άβολα και του έλεγα, έλα ρε συ, μπάστα, είναι ωραίο να έχεις τέτοιους φίλους σαν τον Γιώργη, τίμιους, αξιοπρεπείς και να γράφουν καλά.

"Ο άνθρωπος τανκ" του Γιώργου Λίλλη

Τα καλύτερα μυαλά

Παπαγαλίες
και φτηνά στιχάκια
σε σχολεία, έδρανα
και παρακλήσεις

τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου
δεν τα έφαγε η ξενιτιά
αλλά οι υποκλίσεις

βολεμένοι όλοι σε μια ζωή
από δεύτερο χέρι
στέκω αμήχανος
χωρίς πια να ξέρω
ναι, χωρίς πια να ξέρω.

για τις μουσικές,ξέρουμε εμείς τα πώς και τα γιατί